تحقیقات، میزان مذهبی بودن آمریکایی‌ها را چگونه به تصویر می‌کشد؟

رسانه فکرت | فائزه سادات حسینی، پژوهشگر رسانه

خیلی از ما آمریکایی‌ها را به‌عنوان افراد مذهبی می‌شناسیم که هفته‌ای یکبار به کلیسا می‌روند و یا اعانه‌هایی را در این زمینه هزینه می‌کنند. اما سوال اینجاست که بنابر تحقیقات جدید چقدر این گزاره حقیقت دارد و یا به‌طور کلی تصویر آنان از میزان نقش مذهب در زندگی آمریکایی‌ها چگونه معرفی می‌شود؟  برای پی بردن به این مطلب سعی کردیم خلاصه‌ای از دو گزارش مراکز علمی پیو ریسرچ(Pew Research Center ) مورخ 8دسامبر امسال و دانشکده بهداشت عمومی هاروارد را در می 2020 ارائه بدهیم. دو تحقیقی که پیش از این با عناوینی دیگر مثل میزان شاد بودن یا شرکت در گروه‌های اجتماعی و انتخابات برای افراد مذهبی در سال 2018 برای پیو ریسرچ انجام شد. در آن تحقیق اعلام کردند که 36درصد از بزرگسالان مذهبی آمریکایی بسیار خوشحال هستند و 58 درصد از این جمع در یک نوع سازمان داوطلبانه (غیر مذهبی) از جمله گروه‌های خیریه، باشگاه‌های ورزشی یا اتحادیه‌های کارگری نیز فعالیت دارند.

آمریکایی‌ها به‌طور فزاینده‌ای خود را معنوی می‌دانند، تا مذهبی؛

جمله بالا تیتری بود که مجله آمریکایی The Western در هفته پیش به‌ مناسبت انتشار گزارش «پیو ریسرچ» در هشتم دسامبر برای تبیین دو کلمه «معنوی» و «مذهبی» انتخاب کرد. نویسنده با استناد بر این گزارش نوشت که آمریکایی‌ها «معنویت» را بیشتر با مفاهیم نزدیک به بت‌پرستی تعریف می‌کنند و در فهم کلمات کتاب مقدس برای زندگی پس از مرگ دچار انحراف شده‌اند. یکی از این موارد هم اعتقاد بیست و هفت درصدی آمریکایی‌ها به تناسخ است که تقریباً از هر چهار بزرگسال آمریکایی، به زندگی ارواح در اشیاء خاصی از جمله کریستال‌ها، جواهرات یا سنگ ها باور دارند. علاوه بر این موضوع، نویسنده مطلبی دیگر را در راستای این موضوع خطرناک ‌خواند که مربوط به افزایش «اعمال معنوی مدرن» با محوریت انسان‌گرایی در میان آمریکایی‌ها بود. این افراد حدود 21 درصد از جامعه ایالات متحده هستند که بیشتر تمایل دارند معنویت را در دنیای طبیعی قرار دهند، آنان به گروه «معنوی اما نه مذهبی» یا SBNR  (Spiritual But Not Religious) شناخته می‌شوند.

از هر ده نفر از اعضای این دسته، هفت نفرشان معتقد به یافتن انرژی یا ارواح در طبیعت هستند. تحلیل‌گر گزارش «پیو ریسرچ» علت آن‌ را در ارتباط با معرفی اعمال معنوی مدرن و مدیتیشن می‌داند که علی‌رغم فعالیت اکثر آمریکایی‌ها در آن، تقریباً نیمی از این افراد به‌دنبال یافتن «خود واقعی» و نه هر چیز الهی هستند. نویسنده در ادامه می‌گوید که این اعمال به‌دنبال تسلیم خاضعانه برابر مقام الهی نیست و بیشتر یک نوع درون‌نگری مراقبت از خود یا توانمندسازی خویشتن است؛  این یعنی هر چیزی که زمانی بر خدا متمرکز بود، اکنون حول خود متمرکز است. این خود محوری از زمان رنسانس و با تعطیلی کلیساها در زمان کرونا شدت گرفت و پس از آن هم در زندگی آمریکایی‌ها تاثیر گذاشت. چنان‌که موضوع تحقیق دانشگاهی هاروارد شد و سریعا هم در می 2020 نتیجه آن انتشار یافت.

نور زندگی‌تان را با حضور در محافل مذهبی افزایش دهید؛

در می 2020 دانشکده بهداشت عمومی هاروارد آمریکا نتیجه مطالعات یک گروه علمی را از بررسی تعداد زنان و مردانی منتشر کرد. موضوع آن درباره ارتباط حضور افراد در مراسمات مذهبی با میزان امید در زندگی‌شان بود. افرادی که حداقل یک بار در هفته در مراسم مذهبی شرکت می کنند، به طور قابل توجهی کمتر در معرض "مرگ های ناشی از ناامیدی" از جمله خودکشی، مصرف بیش از حد مواد مخدر و مسمومیت با الکل هستند. درواقع این تحقیق بیشتر جهت روشن شدن علل مرگ‌های ناامیدی در آمریکا صورت گرفت که افراد فقیر همانند کارگران و یا ورشکسته‌گان را شامل می‌شدند. آنان به‌منظور رفع خلل معنوی خود یا شادی‌آفرینی لحظه‌ای به استفاده از مواد مخدر، الکل و قرص‌های آرام‌بخش پناه می‌بردند لکن نتیجه‌ای جز منفی‌گرایی و خودکشی نمی‌گرفتند. در این راستا محققان آمریکایی به‌سبب نگاه غالب تجربه‌گرایی، آزمایشی به عنوان ارتباط حضور افراد در مراسمات مذهبی با میزان امید در زندگی تعداد مشخصی از زنان و مردان طراحی کردند. در این آزمایش هم بنابر بررسی لحظه‌ای عملکرد مغز و قلب 66492 زن و 43141 مرد متوجه شدند که ارتباط قوی بین حضور آنان در مراسمات مذهبی با افزایش امید در زندگی‌شان است.

زنانی که حداقل هفته‌ای یکبار در این محافل شرکت داشتند ۶۸ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از ناامیدی بودند و برای مردان هم این عامل در حدود سی و سه درصد زارش شد. گزارش به این ترتیب بود که:« 75 مورد مرگ ناشی از ناامیدی در میان زنان شامل: 43 مورد خودکشی، 20 مورد مرگ ناشی از مسمومیت، و 12 مورد مرگ ناشی از بیماری کبدی و سیروز(سرطان) بود. در میان مردان نیز 306 مورد مرگ ناشی از ناامیدی وجود داشت که 197 مورد خودکشی، 6 مرگ ناشی از مسمومیت و 103 مرگ ناشی از بیماری های کبدی و سیروز بود». نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که مشارکت مذهبی ممکن است به عنوان یک پادزهر مهم  برابر ناامیدی عمل کند و  حس نشاط را در طول زندگی معنا بخشد. آنها همچنین نوشتند که دین ممکن است با تقویت حس آرامش، دیدگاه مثبت و گسترش روابط انسانی تاب آوری روانی را در جامعه افزایش دهد.

در این زمینه یینگ چن از نویسندگان مقاله و دانشمند داده در برنامه شکوفایی انسان مؤسسه علوم اجتماعی محاسباتی هاروارد گفته است: «این نتایج شاید به ویژه در میان همه گیری کووید-19 کنونی قابل توجه باشد چون تا حدودی بسیاری از خدمات مذهبی به حالت تعلیق درآمده اند. ما باید فکر کنیم که چه کاری می‌توان انجام داد تا به کسانی که در خطر ناامیدی هستند کمک کنیم.»

بنابراین در بحث دینداری مردم آمریکا باید گفت که دغدغه مذهب برای آنان مهم است؛ اما در این زمینه گام جدی برنداشته‌اند و یا به‌دنبال توانمندسازی خود از طریق مدیتیشن هستند.

تاریخ انتشار: ١٤٠٢/١٢/٠٩