رسانه فکرت | سید محمد مهدی شرف‌الدین، پژوهشگر رسانه

امسال همه مردم ایران، 25 آبان را با حمله تروریستی اشرار و شهادت چند تن از هموطنانمان در ایذه، اصفهان و مشهد به خاطر سپردند. روزی که باید کتاب و کتاب‌خوانی را پاس می‌داشتیم. تقارن این دو مناسبت شاید در ظاهر معنای خاصی نداشته باشد؛ اما اگر نیک بنگریم متوجه خواهیم شد که رویداد دوم نتیجه بی‌اعتنایی به رویداد اول است و بخش مهم این بی‌اعتنایی ثمره کنشگری غیرمعقولانه سلبریتی‌ها در نشان دادن بی‌راهه‌ها به جامعه و افکار عمومی است؛ کنشگری‌هایی که حیاط خلوتی می‌شود برای اغتشاش و ترور!

کتاب و کتاب‌خوانی به طور مستقیم با قوه عاقله بشری سر و کار داشته و عقلانیت او را بیش از پیش به کار می‌اندازند؛ حتی اگر این عقلانیت به معنای ابزاری آن تفسیر شود، با کم‌رنگ‌شدن استقبال از این رسانه گرم، عرصه برای رسانه‌هایی خونسردی باز می‌شود که نقطه فرود چتر تولیدکنندگان محتوا در آنها، نه عقل بلکه وهم و خیال مخاطبین است؛ این رسانه‌ها به راحتی با دستکاری چند تصویر و تحریف چند خبر، آن‌چنان نوجوانان و جوانان را در دنیایی از موهومات و تخیلات فرو می‌برند که امکان بررسی عقلانی کنش‌های خشم‌آلود را از آنان سلب می‌کنند.

جبهه باطل به خوبی می‌داند که این بهترین روش برای گمراه‌سازی بشریت است؛ حتی شیطان نیز از همین روش برای اضلال بندگان الهی بهره برده و خداوند در مقابل آن، بارها و بارها انسان را نسبت به تفکر و بهره‌گیری از عقلانیت در زندگی، مُتنبه می‌کند.

زمانی که انسان از کتاب و خردورزی فاصله گرفت، ساحت انگیزشی خود را در اختیار خوراک موهوم و تخیلی رسانه‌های بی‌ریشه‌ای همچون فضای مجازی گذاشته و رفتار خود را نیز در همان بستر تفسیر می‌کند؛ درست به همین‌ خاطر است که به راحتی کشتن افراد در بازی‌های رایانه‌ای، اقدام به اخذ جان هم‌وطنانش می‌کند.

اگرچه حفظ یادبود داغ شهادت هم‌وطنان عزیزمان انکارناپذیر است؛ اما حواسمان باشد برای جلوگیری از تکرار این واقعه، برنامه‌ریزی بیشتری برای آشتی مردم با کتاب و کتاب‌خوانی کنیم.

تاریخ انتشار: 1401/09/17