ویژههای فکرت
مجموعه فکرت درصدد است، مسائل روزِ حوزه اندیشه را با نگاهی جدید و در قالبهای متنوع رسانهای به تصویر بکشد.
به گزارش فکرت، متن یادداشت دکتر محمدعلی روزبهانی، عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی از این قرار است؛
روشنفکری مرتجع و قرن هجدهمی ایرانی همراه با دیگر وفاداران تمدن غرب در نظام کمی مدرن استحاله شده است و به زعم خویش هویتی انترناسیونال یافته، حال آنکه نفی هویت خود منجر به فروریزی آخرین مقاومت انسانی در ماهیت ضد انسانی تمدن غربی است.
روشنفکری مرتجع ایرانی بیش از هر دولت و حکمرانی، در برابر دولت سید ابراهیم رئیسی صف آرایی کرد...آن رقیب درست گفته بود که سید ابراهیم از نظام ارتجاعی و تقلیدی آموزش مدرن جز شش کلاس نیاموخته بود و برای ریاست جمهوری مدرن تربیت نشده بود. او مدرس دوره های اجتهادی الهیات اسلامی و سالها قاضی القضات دادگاه های حقوقی جمهوری اسلامی ایران بود که در نظامی از حق و تکلیف الهی رای می نوشت و حقوق الهی را جاری می کرد. اهل تهجد و عبودیت و بندگی بود. اینها مخل کارکرد جایگاهی است که خواست قدرت به ما هو قدرت از مقومات بنیادین آن است.
رئیسی نماز شب خوان در عصر نرمالیزاسیون انقلاب و انقلابی ها، فانوس راهنمایی برای پیمودن عهدی جدید شد. بعد از رخداد انقلاب اسلامی و عبور از کوران حوادث دهه شصت تا رحلت امام خمبنی، به نظر می رسید راهی جز بنای یک ژاپن اسلامی نداریم و باید آرمان های بلند و باشکوه ابتدای انقلاب را در موزه ها و صندوق امانات بانک ها نگاهداری کنیم و در مناسبتهای تقویمی آنها را به جشن یا سوگی اداری گرامی بداریم. دولت سیزدهم اما سنتی دیگر از حکمرانی را پایهگذاری کرد.
بر خلاف نقد رایجی که این دولت را فاقد شعار و سیاست زدا معرفی می کند، دولت سید ابراهیم رئیسی را می توان دولتی نامید که بیش از هر چیز انجام وظایف معمول قوه مجریه را منظور و هدف خود قرار داده بود. همان که امام خمینی رحمت الله علیه فرموده بود جمهوری اسلامی، نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم. دولت رئیسی نه دولت سازندگی بود، نه دولت اصلاحات، نه دولت عدالت و نه دولت تدبیر و امید. همه این شعارها را در تار و پود اراده و تصمیم دولت آورده بود و کار ویژه اش به انجام رساندن وظایف دولت جمهوری اسلامی بود.
دولتی که برتری و درخشندگی اش در شب تاریک زمین که هیچ دولتی، هیچدولتی، جز لفاظی و حرافی، جرات یا اراده اقدامی عملی در برابر لویاتان هفت سری به نام رژیم صهیونیستی نداشت، بیشتر به چشم آمد. این تنها و تنها دولت جمهوری اسلامی ایران بود که ستاره ای درخشان در شب تاریک زمین بود. «دولت جمهوری اسلامی ایران» نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد. رییسی سیاست زدایی نکرده بود، بلکه مهر مایی و منی را از دولت زدوده بود.
تاریخ انتشار: 1403/03/03
مجموعه فکرت درصدد است، مسائل روزِ حوزه اندیشه را با نگاهی جدید و در قالبهای متنوع رسانهای به تصویر بکشد.