رسانه فکرت | سید مهدی موسوی، پژوهشگر رسانه

روز ولادت باسعادت فاطمه زهرا(س) موعد بسیار ارزشمندی است تا با تأسی به آن بانوی بی همتا بتوانیم شاخصه‌های مهمی در باب الگوگیری از کلام نورانی و سیره ایشان به جامعه معرفی کرده به خصوص در زمینه نشاط فردی و اجتماعی از منظر آموزه‌های دین و الگوهای بسیار والایی چون حضرات معصومین (ع) به آحاد مردم به ویژه زنان و دختران تلاشی ارزنده و مؤثر داشته باشیم.

واقعیت آن است که شادی و نشاط، از مهم‌ترین احساسات و نیازهای بشری محسوب می‌شود که پرداختن به آن‌ها البته از مجرای صحیح و مشروع خود، زمینه‌ساز موفقیت و همچنین نشانه بارز سلامت یک جامعه است، همچنان که مولای متقیان فرموده است «شادی، انبساط خاطر و نشاط می‌آورد و غم، گرفتگی خاطر و دل گیری را.»

اساساً نظام آفرینش نیز به گونه‌ای طراحی شده که در نهایت اسباب فرح و شادی حقیقی را برای بشر فراهم کند و این سخن هیچ منافاتی ندارد با مضمون آن آیه که «ما انسان را در سختی آفریدیم»، چه آنکه حیات آدمی در سیاره‌ی رنجی به نام زمین نیز در نهایت برای آن است که به لقای پروردگارش درآید که همه شادی‌ها و خرسندی‌ها در سایه چنین مسیر نورانی‌ای فراهم می‌شود و گرنه بی‌شک آن شادی و نشاطی که با معصیت و نافرمانی پروردگار عالم به دست آید، پشیزی نمی‌ارزد بلکه خودش عامل اصلی‌ترین و سهمگین‌ترین غم‌ها و خُسران است.

نشاط و شادی از نیازهای اولیه و انکارناشدنی آدمی است، اما با این حال باید توجه داشت که هر شادمانی و نشاطی مطلوب دین و آیین ما نیست، چه آنکه متأسفانه در جامعه ما برخی به نادرست چنین فکر می‌کنند که با ثروت‌اندوزی از مسیر حرام و یا پناه بردن به استفاده از موسیقی‌های مبتذل و شرکت در مجالس گناه و فساد و یا تمسخر و غیبت دیگران می‌توانند خوشی و شادی واقعی و بی‌پایان را برای خود و اطرافیانشان مهیا سازند و حال آنکه این امور هر یک زمینه‌ساز غم و اندوه درونی در دنیا و به خصوص حسرت و پشیمانی در آخرت است.

از این منظر ما هر چقدر که به سوی اهدافی که اهل بیت (ع) برای ما ترسیم کرده‌اند، نزدیک و نزدیک‌تر شویم، طعم ناب شادی واقعی را چشیده و به همان نسبت از اندوه بی پایان دنیا و آخرت دورتر می‌شویم.

نقل است از امیر مؤمنان (ع) که ایشان بارها می‌فرمودند هر گاه غم و اندوهی بر من عارض می‌شد، با نگاه به چهره فاطمه (س) این غم و اندوه جای خود را به نشاط و شادمانی می‌داد و این مطلب نشان می‌دهد که زندگی نورانی اما کوتاه بانوی دو عالم حضرت فاطمه (س) تا چه حد مایه آرامش همسر و فرزندانشان بوده است. از سویی متأسفانه ما به جهت مصایبی که بر ایشان وارد آمده، کمتر با نوع نشاط و آرامشی که زهرای مرضیه (س) داشته و آن را به اهل خانواده نیز منتقل می‌کردند، آشنایی داریم که باید در این خصوص بحث علمی و کار پژوهشی دقیقی صورت گیرد.

تاریخ انتشار: 1401/10/29