ویژههای فکرت
مجموعه فکرت درصدد است، مسائل روزِ حوزه اندیشه را با نگاهی جدید و در قالبهای متنوع رسانهای به تصویر بکشد.
به گزارش فکرت| ابراهیم محمودزاده
اهمیت نگاه توأمان به زن و مرد و باهم‌نگری وظایف و حقوق زن و مرد و دقت به خانواده و اجتماع در ضمن یکدیگر از مهم‌ترین گلوگاه‌های مباحث مربوط به زنان است. تفکیک حق و تکلیف، زن و مرد، خانواده و اجتماع بیش از هرچیز یک تفکیک غیر‌دینی است، چراکه دین ابتدا به روح و جنبه نوعی و الهی انسان توجه دارد و وجه اشتراکات این دو جنس را می‌بیند، همان‌گونه که خطاب بسیاری از آیات و روایات همین‌گونه است، هر چند در عین حال از وجه افتراقات و تفاوت‌های روانی و جسمانی غافل نمی‌شود.
برای اینکه بتوان جامعه‌ای سعادتمند و خانواده‌ای متکامل داشت، نیاز جدی است که به همه این وجوه و افتراقات و اشتراکات نظر داشت و نسخه‌ای جامع و مانع برای حل مشکلات امروزین خانواده و جامعه پیچید.
سؤال اصلی این روز‌ها بیش از آنکه کارویژه زن یا مرد باشد، نقش متکامل و متمم این دو در جامعه و خانواده و سبک زندگی دینی و انقلابی است که خود فضایی جداگانه می‌طلبد.
زنی که نه مرد است و نه غیر اجتماعی و هم وجوه زنانگی و ریحان بودنش را حفظ می‌کند و وظایفش در قبال همسر و خانواده را انجام می‌دهد و هم وجوه انسانی و اجتماعی و وظایفش در قبال تاریخ و انسانیت را می‌شناسد. این مسئله از وجوه مختلف قابل‌بررسی است.
در جامعه انقلابی ما اگر شأن زن بیشتر از مرد نباشد کمتر نیست و روی این اصل باید ویژگی‌های زن در زمینه‌های گوناگون، مانند آموختن علم، جهاد، ارتباط با مرد، نقش مادری که در تمام این‌ها حضرت زهرا (س) یک نمونه است، مورد بررسی قرار گیرد.
طبق بیانات صریح امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری مهم‌ترین و اصلی‌ترین وظیفه زن، حفظ خانواده و تربیت فرزند است و هیچ فعالیت یا کار دیگری به این دو مسأله خطیر نباید آسیب برساند. حفظ خانواده اعم و اهم از مسائل اجرایی خانه و خانواده بوده و تبدیل محیط خانه به فضایی برای رشد و عروج و معنویت و معرفت و فضایی عاطفی و صمیمانه و جایی که همسر و فرزندان احساس امنیت و آرامش و تعلق کنند، از اصول آن است.
آیت‌الله خامنه‌ای می‌فرمایند: «نقش زن فقط ۵۰ درصد جامعه نیست، نقش کمی نیست، بلکه نقشی کیفی است. هم خود او نقش ایفا می‌کند، هم با استفاده از جاذبه‌ای که خدای متعال در وجود زن گذاشته است، فرزند و شوهر خود را در آن راهی که مطلوب است، سوق می‌دهد و پیش می‌رود، بنابراین نقش زن در این صورت، نقشی مضاعف است».
همچنین ایشان می‌فرمایند: «آن عنصر اصلى تشکیل خانواده، زن است، نه مرد... زن خانواده اگر عاقل و با تدبیر و خانه‌دار باشد، خانواده را حفظ مى‌کند، اما اگر زن از خانواده‌اى گرفته شد، مرد نمى‌تواند خانواده را حفظ کند. بنابراین، خانواده را زن حفظ مى‌کند. علت اینکه اسلام این قدر به نقش زن در داخل خانواده اهمیت مى‌دهد، همین است که زن اگر به خانواده پایبند شد، علاقه نشان داد، به تربیت فرزند اهمیت داد، به بچه‌هاى خود رسید، آن‌ها را شیر داد، آن‌ها را در آغوش خود بزرگ کرد، براى آن‌ها آذوقه‌هاى فرهنگى قصص، احکام، حکایت‌هاى قرآنى، ماجراهاى آموزنده فراهم کرد و در هر فرصتى به فرزندان خود مثل غذاى جسمانى چشانید، نسل‌ها در آن جامعه، بالنده و رشید خواهند شد. این، هنر زن است و منافاتى هم با درس خواندن و درس گفتن و کار کردن و ورود در سیاست و امثال این‌ها ندارد».
ایشان بیان می‌دارند: «زنانى که به خاطر فعالیت‌هاى خارج از خانواده، از آوردن فرزند استنکاف مى‌کنند، برخلاف طبیعت بشرى و زنانگى خود اقدام مى‌کنند. خداوند به این راضى نیست. کسانى که فرزند و تربیت فرزند و شیردادن به بچه و در آغوش مهر و عطوفت بزرگ کردن فرزند را براى کارهایى که خیلى متوقف به وجود آن‌ها هم نیست، رها مى‌کنند، دچار اشتباه شده‌اند. بهترین روش تربیت فرزند انسان، این است که در آغوش مادر و با استفاده از مهر و محبت او پرورش پیدا کند. زنانى که فرزند خود را از چنین موهبت الهى محروم مى‌کنند، اشتباه مى‌کنند؛ هم به ضرر فرزندشان، هم به ضرر خودشان و هم به ضرر جامعه اقدام کرده‌اند. اسلام، این را اجازه نمى‌دهد. یکى از وظایف مهم زن، عبارت از این است که فرزند را با عواطف، با تربیت صحیح، با دل دادن و رعایت و دقت، آنچنان بار بیاورد که این موجود انسانى چه دختر و چه پسر وقتى که بزرگ شد، از لحاظ روحى، یک انسان سالم، بدون عقده، بدون گرفتارى، بدون احساس ذلت و بدون بدبختی‌ها و فلاکت‌ها و بلایایى که امروز نسل‌هاى جوان و نوجوان غربى در اروپا و امریکا به آن گرفتارند، بار آمده باشد.»
امام‌خمینی (ره) می‌فرمایند: «زن نقش بزرگی در اجتماع دارد، زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن، مربی انسان است. از دامن زن مرد به معراج می‌رود. زن یکتا موجودی است که می‌تواند از دامن خود، افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکاتشان یک جامعه، بلکه جامعه‌ها به استقامت و ارزش‌های والای انسانی کشیده شوند.»
همچنین ایشان می‌فرمایند: «نقش زن در جامعه، بالا‌تر از نقش مرد است؛ برای اینکه زنان و بانوان، علاوه بر اینکه خودشان یک قشر فعال در همه ابعاد هستند، قشر‌های فعال را در دامن خودشان تربیت می‌کنند. زنان در عصر ما ثابت کردند که در مجاهده، همدوش مردان، بلکه مقدم بر آنانند».
زن باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کند. شما [زنان]همان‌گونه که در نهضت‌ها، نقش اساسی داشته و سهیم بوده‌اید، اکنون هم باز باید در پیروزی سهیم باشید و فراموش نکنید که هر موقع که اقتضا کند، نهضت کنید و قیام کنید.»
منبع: روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 1402/10/01