رسانه فکرت | سید محمدجعفر رضوی، نویسنده و پژوهشگر

با وجود بحران‌های مختلف رژیم صهیونیستی؛ اما اعتراضات اخیر هزاران صهیونیست در مخالفت با کابینه این رژیم به ریاست «بنیامین نتانیاهو» و با حضور گسترده نیروهای امنیتی در تل‌آویو، قدس اشغالی و حیفا وارد مراحل حساسی شده، چنان که رادیو ارتش رژیم صهیونیستی، شمار تظاهرات‌کنندگان را 100 هزار نفر تخمین زده‌است.

در این میان، نوار غزه نیز به‌عنوان مهد انتفاضه اول در فلسطین، محمل شکل‌گیری مقاومت اسلامی در فلسطین بوده و هسته‌های مقاومت اسلامی فلسطین- که تحت عنوان جنبش‌های «حماس» و «جهاد اسلامی فلسطین» شناخته می‌شوند- با نضج یافتن در غزه، ریشه مقاومت اسلامی را در این منطقه از فلسطین محکم کرده‌اند، بدین سبب غزه مثل همیشه محل شکل گیری اقدامات ریشه‌ای علیه رژیم‌صهیونیستی است.

در سال 2000 میلادی هنگامی که رژیم‌صهیونیستی با خفت از جنوب لبنان خارج شد، نوار غزه در وضعیت آماده شدن برای انتفاضه ای جدید قرار داشت، انتفاضه ای که 3 ماه بعد، در کرانه باختری کلید خورد و تا 5 سال ادامه داشت نتیجه برنامه ریزی گروه‌های مقاومت فلسطینی بود که عمدتاً زادگاه و مرکزیت فعالیت‌شان در نوار غزه بود.

یکی از نتایج این انتفاضه در زمانی که هنوز خاموش نشده بود، اجبار رژیم‌صهیونیستی به خروج از نوار غزه در سال 2005 میلادی بود؛ صهیونیست‌ها در این اقدام اعلام‌کردند به‌دلیل آنکه طرح جلوگیری از حملات موشکی مقاومت آنها با شکست مواجه شد، از نوار غزه خارج می‌شوند. صهیونیست‌ها یک‌بار دیگر با خفت از نوار غزه خارج شدند و شهرک‌های صهیونیست نشین آن منطقه را نیز تخلیه کردند، اما این اقدام آنها مقدمه‌ای برای ضربه زدن به مقاومت فلسطین در نوار غزه بود.

از همان زمان طرح محاصره نوار غزه کلید خورد و یکسال بعد در سال 2006 م. زمانی که جنبش حماس در انتخابات پارلمانی فلسطین با کسب اکثریت کرسی‌های مجلس، قدرت سیاسی را در دست گرفت اجرایی شد. این محاصره، زمانی سخت‌تر و با حمایت مصر در دوره حسنی مبارک کامل شد که درگیری‌های بین جنبش حماس و جنبش فتح موجب شد جنبش حماس دولت خود را در نوار غزه تشکیل دهد، درگیری که عواملی مزدور رژیم‌صهیونیستی در جنبش فتح آن را رقم زدند و به درگیری مسلحانه و ترور برخی رهبران جنبش حماس انجامید.

هنگامی که یک دولت مقاومتی در نوار غزه- که صهیونیست‌ها مجبور به تخلیه آن شده‌بودند- در نوار غزه آن هم از طریق انتخابات قانونی شکل گرفت، غرب به صرافت افتاد تا مانع از قدرت گرفتن این دولت شود. محاصره نوار غزه از سوی سازمان ملل و تمام کشورهای غربی مدعی دموکراسی نادیده گرفته شد و دولت قانونی حماس از سوی هیچ‌یک از آنها به رسمیت شناخته نشد.
در حالی که این دولت از دل یک انتخابات قانونی و از دل رأی مردم بیرون آمده‌بود. این در حالی بود که یکسال قبل از اعلام تشکیل دولت فلسطین توسط حماس در نوار غزه، صهیونیست‌ها در جنگ 33 روزه شکست سختی از مقاومت لبنان متحمل شده‌بودند.

در این شرایط، آمریکا برای آنکه مانع قدرت گرفتن مقاومت در منطقه شود، در نوامبر 2007 م. طرح «خاورمیانه جدید» خود را با برگزاری کنفرانس آناپولیس به منطقه آورد، طرحی که از همان ابتدا عقیم بود و «کاندولیزا رایس» وزیر خارجه وقت ایالات متحده در زمان اعلام رسمی آن به محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان فلسطین گفته‌بود هیچ انتظاری از این طرح نباید داشته‌باشد.

این طرح فقط برای خاموش کردن شعله مقاومت شکل گرفته‌بود و تلاشش بر آن بود تا مانع توسعه مقاومتی شود که از جنوب لبنان شروع شده بود و با اخراج صهیونیست‌ها از جنوب لبنان، یک انتفاضه مسلحانه 5 ساله را در کرانه باختری به راه انداخته‌بود و پس از آن صهیونیست‌ها را مجبور به فرار از نوار غزه کرده بود و با شکستی که صهیونیست‌ها از مقاومت در جنگ 33 روزه متحمل شده‌بودند.

حالا تشکیل یک دولت قانونی مقاومتی برآمده از آرا مردم را می‌دید. آمریکایی‌ها تلاش کردند محمود عباس را به‌عنوان رئیس‌جمهور فلسطین به معرفی کنند اما برای دولت قانونی فلسطین جایگزینی نداشتند چون حماس، با رأی مردم فلسطین آن جایگاه را از آن خود کرده بود.

در این شرایط محاصره غزه نیز برای صهیونیست‌ها نتیجه بخش نبود به‌ویژه که مقاومت در تلاش بود با حملاتی که علیه صهیونیست‌ها شکل می‌دهد این محاصره را از بین ببرد لذا صهیونیست‌ها با حمایت غرب و ایالات متحده به حمله نظامی علیه نوار غزه روی آوردند تا کار مقاومت را در شرایط محاصره، با حمله نظامی، یکسره کنند. آنها با حمایت آمریکا، از شورای امنیت سازمان ملل هم چراغ‌سبز حمله به غزه را دریافت کردند.

صهیونیست‌ها حمله همه جانبه ای را از روز 27 دسامبر 2008 م. آغاز کردند. این حملات در ابتدا در قالب حملات هوایی بود. به‌گونه‌ای که هیچ نقطه‌ای در نوار غزه از حملات جنگنده‌های رژیم‌صهیونیستی در امان نماند. صهیونیست‌ها تمامی مراکز مرتبط با مقاومت و تمام مراکزی که خدمات عمومی ارائه می‌کردند از جمله بیمارستان‌ها و مدارس را هدف قرار دادند.

در جنگ اخیر، درگیری در فضای مجازی و اینترنت نیز برای اولین بار اتفاق افتاد و گروه‌های مقاومت برای نخستین‌بار به هک سایت‌های صهیونیستی پرداختند؛ با تمامی این اقدامات، مقاومت دست از مبارزه نکشید و سرانجام با میانجی‌گری مصر، جنگی ناجوانمردانه و یک طرفه در نوار غزه در تاریخ 18 ژانویه 2009 م. به پایان رسید.

با آنکه در این جنگ زیرساخت‌های نوار غزه در سطحی وسیع نابود شد و تعداد زیادی از فلسطینیان (قریب 1500 نفر) به شهادت رسیدند، اما نکته مهم آن بود که با وجود آنکه این حمله با حمایت شورای امنیت سازمان ملل، ایالات متحده و کشورهای غربی صورت گرفت اما نتوانست مقاومت را نابود کند.

وجه دوم پیروزی غزه آن بود که پس از این جنگ، دولت مقاومت به کار خود ادامه‌داد و گروه‌های مقاومت نوار غزه را به‌عنوان مأمن به اثبات خود برای توسعه فعالیت‌های مقاومتی مرکز قرار دادند. رژیم‌صهیونیستی دست از پا درازتر، یکبار دیگر از خاک غزه خارج شد و غزه مرکز مقاومت فلسطین شد.
این نبرد- علاوه بر ضرباتی که به رژیم‌صهیونیستی وارد کرد- با همه خسارت‌هایش، مقدمه استقلال مقاومت در نوار غزه شد که نتیجه آن توانمندی‌های امروز مقاومت و پیروزی‌هایی است که پس از آن شکل گرفت.

حالا مقاومت به جایگاهی رسیده که از هر نوع توانمندی نظامی جدید بهره می‌برد و دشمن را تهدید می‌کند. آنچه در نبرد «شمشیر قدس» در سال 2021 میلادی. رقم خورد و موجب ایجاد بازدارندگی مقاومت فلسطین علیه صهیونیست‌ها در کل فلسطین شد، برآمده از پیروزی جنگ 22 روزه بود.

پی‌نوشت:

1.الانسحاب الاسرائیلی من لبنان(2000)
2. فک الارتباط الإسرائیلی الأحادی الجانب من بدایة الفکرة حتی عشیة الحرب – مسرد زمنی

3.موتمر آنابولیس فی میزان الربح و الخساره
4.آیا به نتایج مذاکرات صلح میان اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها می‌توان اعتماد کرد؟
5. الحرب علی غزه والرأی العام فی اسرائیل
 

تاریخ انتشار: 1401/10/06