همه داغدار شدیم. قلبمان تیر می‌کشد، احساس می‌کنیم علمدار مقاومت را زدند. ضربه خوردیم، بد هم خوردیم. حزب‌الله مقتدر است اما رفتن سید یقیناً ثلمه بود. حالا چرا؟ بماند برای بعد چون تحلیل متفاوتی با آنچه اکنون دست‌به‌دست می‌شود دارم. اما باید کاری کرد.
 

 

1. نگاه به مسئله سید باید از منظر امت باشد نه ملیت، همان خطی که مدتی است آقا در حال برجسته‌سازی آن هستند و مقابل آنچه غرب‌گرایان نمی‌پسندند. پس زدن سید، زدن اسطوره امت است نه اسطوره لبنان فقط.
 

پس این سوگ باید در جان همه ما باشد، اگر جامعه‌ای سوگمند شد، و داغی وجودش را گرفت، حرکت می‌کند. پس اولین گام نمایش سوگ اجتماعی است. این نمایش مهم است، نمایش بروز حس جامعه و خواست درونی است، مانور اجتماعی است، جهت‌دهنده به جامعه و حاکمیت است و پیام‌دهنده به جهان. این مانور اجتماعی اهمیت راهبردی دارد. حتی اگر حساب‌شده انجام شود می‌تواند سرمایه اجتماعی ما را نیز افزایش دهد.

 

2. حال چه کنیم، فقط برای مثال:

ماشین‌ها باید همه عکس سیدحسن نصرالله را پشت شیشه بزنند و یا پرچم حزب‌الله نصب کنند.

مغازه دارها یک میز دم در بگذارند با عکس سید و یک گلدان و یک جعبه خرما

مساجد حجله بزنند و عکس سید را بگذارند.

سر در خانه‌ها پرچم سیاه یا حزب‌الله نصب شود.

هیئات مراسم بگیرند،

هفتم سید دسته عزا بیرون بیاید،

مساجد برای سید ختم و هفتم و چهلم بگیرند،

و هرآنچه از خلاقیت مردمی می‌تواند جریان یابد...

چهره شهرها باید تغییر کند اما به‌دست مردم نه سازمان‌ها و...
 

3. اما سوگ موجب سکون و ناامیدی و سرخوردگی نه، سوگی که آغاز حرکت است. سوگ باید عزتمندانه باشد، با غیرت و غرور باشد، با گردن برافراشته باشد. سوگ باید قرین حماسه باشد. احساس اینکه ما آماده و البته در حال مبارزه هستیم. آماده جهاد هستیم.

 

4. در این میان باید دردمندی و حتی مطالبه‌گری همراه با امید باشد. هرگونه دمیدن در موج ناامیدی و بدبین کردن مردم به نیروهای مسلح و ساختار نظامی کشور که اکنون در وسط معرکه است، غلط و اشتباه راهبردی است.
 

بله، جریان غرب‌گرا در دولت اثرگذار است و سفر نیویورک پیام‌های غلطی به دنیا داد؛ اما در این صورت هم این اثرگذاری را باید با فشار اجتماعی حساب‌شده کاهش داد، نه با رفتارها و پیام‌های هیجانی و ضدهم‌افزایی.
 

5. نوع پیام مخابره شده به جامعه مهم است. طراحی جهت‌گیری مطالبه مهم است. دقت کنیم روایت آقا از ایستار و کنونه ما  روایت فتح است و روایت دشمن و برخی داخلی‌ها روایت ضعف. وسط جنگ هستیم باید نقاط قوت را فریاد بزنیم و ضعف‌ها را هرچند انکار نمی‌کنیم اما فریاد هم نمی‌زنیم. نظم و آرایش اجتماعی لشگر مهم است.  

پیام ضعف تنها به کاهش عزم ملی منجر می‌شود و ملتی که عزم او را نشانه رفته باشند، عن قریب شکست می‌خورد و دشمن بر روی همین نقطه متمرکز است، تکمیل کننده پازل دشمن نباشیم.

تاریخ انتشار:

نظر بدهید
user
envelope.svg
pencil